Gako-hitzak
NBE Nazio Batuen Erakundea
Giza Eskubideen Komitea
herrien autodeterminazio eskubidea
botere biguna
gerra
How to Cite
Laburpena
NBE, Nazio Batuen Erakundearen zutabe nagusienak giza eskubideak eta bakea sustatzea eta babestea direla esan daiteke. Helburu biak uztarturik daude, gainera, zeren eta gerrak baitira giza eskubideen urraketa larrienak eta txikizioa eragiten dutenak. Nazio Batuek giza eskubideen defentsan egiten duten lanean argi-ilunak daudela nabarmena da. Gizataldeen eta gizabanakoen eskubideez maiz hitz egiten da, baina, alabaina, gutxi NBEk gerrak ekiditeko duen erantzukizunaz eta eremu horretan izaten ari den porrotaz. Gerrei aurrea hartzeko horiek elikatzen edo eragiten dituzten gatazkak konpondu behar dira. Liskar horiek oso korapilotsuak izan ohi dira, sarritan nazio-identitateen arteko talkekin eta lurralde-gatazkekin dute zerikusia, eta ia beti estatuen arteko arazoak dira. NBEren organo nagusiek, Batzar Nagusiak eta Segurtasun Kontseiluak, oso mugatuak dituzte gerrak ekidin ahal izateko posibilitateak. Eskubide Zibil eta Politikoen Nazioarteko Itunaren bidetik sortu zen Komitea organo baliagarria izan daiteke horretarako. Bere papera indartu egin beharko litzateke. Halaber, Nazioarteko Justizia Auzitegiak gaur egun duena baino funtzio garrantzitsuagoa izan dezake. Nolanahi ere, Nazio Batuen Gutunak zein Itunek aintzatesten duten herrien autodeterminazio-eskubidea noiz eta nola aplikatu argitu beharko litzateke, gerrak sortu dituzten gatazka askok badutelako harekin zerikusia. NBEren organoek eta funtzioek, giza eskubideei dagokienean, botere bigun ahaltsua izateko elementuak badituzte, baina modu askoz eraginkorragoan erabili beharko lukete botere bigun hori.
Erreferentziak
Bonifaz Tweddle, G. (2012). La ejecución de los fallos de la Corte Internacional de Justicia. Themis, 62, 289-326. Hemendik eskuratua https://revistas.pucp.edu.pe/index.php/themis/article/view/9026
Corriente Córdoba, J. A. (1976). España y los convenios internacionales de protección de los derechos humanos. Anuario español de derecho internacional, 3, 129-172. Hemendik eskuratua https://hdl.handle.net/10171/20087
Cuenca Tovar, R. E. y Beltrán Ramírez, J. P. (2018). El Derecho a la autodeterminación de los pueblos y los movimientos independentistas. Criterio libre jurídico, 15(2), 111-136. https://doi.org/10.18041/1794-7200/criteriojuridico.2018.v15n2.5576
Ezeizabarrena, X. (2004). Algunas consideraciones sobre el derecho de libre determinación de los pueblos. Repertorio Aranzadi del Tribunal Constitucional, 2004(2), 1335-1354.
Nye, J. S. (1990). Bound to lead: the changing nature of American power. New York: Basic Books.
Nye, J. S. (2005). Soft power: the means to success in world politics. New York: Public Affairs.
Nye, J. S. (2022-1-11). Whatever happened to soft power? Project Syndicate. Hemendik eskuratua https://www.project-syndicate.org/commentary/whatever-happened-to-soft-power-by-joseph-s-nye-2022-01
Pastore, B. (2014). Soft law y la teoría de las fuentes del Derecho. Soft power, 1(1), 74-89. Hemendik eskuratua http://www.softpowerjournal.com/web/wp-content/uploads/2014/10/articolo-5-Soft-law-y-la-teor%C3%ACa-de-las-fuentes-derecho.pdf
Soroeta Liceras, J. (2013). El derecho a la libre determinación de los pueblos en el siglo XXI: entre la realidad y el deseo. Cursos de Derecho Internacional y Relaciones Internacionales de Vitoria-Gasteiz (2011) (453-504 orr.). Madrid: Tecnos. Hemendik eskuratua https://www.ehu.eus/documents/10067636/10765866/2011-JuanFrancisco-Soroeta-Liceras.pdf/00f0923b-31b8-0f20-b596-f60a02f77733?t=1539857012000
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Copyright (c) 2022 Iñigo Lamarca Iturbe